Multipel myeloom, ook bekend als de ziekte van Kahler, is de tweede meest voorkomende vorm van bloedkanker. De behandeling van de ziekte is sterk in ontwikkeling, vertelt Jacobs. ‘De ziekte is nog niet te genezen, maar de overleving is de afgelopen tien jaar enorm vooruitgegaan. Na behandeling is bij meer dan de helft van de patiënten geen activiteit van de ziekte meer te meten in bloed of urine.’
Dat laatste is een goed teken, maar voor behandelaars toch een knelpunt. Want zij willen de patiënt kunnen monitoren en de therapie afstemmen op meetwaarden van minimal residual disease. Dat kan nu alleen met een beenmergpunctie. ‘Maar als die herhaaldelijk gedaan moet worden, is dat heel belastend voor de patiënt’, vervolgt Jacobs. ‘Bovendien metastaseren de kankercellen soms buiten het beenmerg, waardoor je ze niet terugvindt in een beenmergbiopt. Er is dus behoefte aan een meer gevoelige bloedtest. Daarvoor werken we samen met onderzoekers