Jarenlang bedachten de Nederlandse laboratoria hun eigen coderingen voor testbepalingen. Maar nu de data-uitwisseling van lab naar lab en van lab naar zorg in een stroomversnelling raakt, moeten deze coderingen beter met elkaar communiceren. De Nederlandse Labcodeset speelt daarbij een belangrijke rol. Laboratoriumspecialisten klinische chemie dienen hun interne labcoderingen te koppelen aan deze Labcodeset. En nee, het is niet verstandig om dat aan niet-klinisch chemici over te laten, stellen Dirk Bakkeren, Ruben Smeets en Feikje Hielkema-Raadsveld.
‘De Nederlandse laboratoria waren jarenlang eilandjes.’ Dirk Bakkeren, laboratoriumspecialist klinische chemie in het Máxima Medisch Centrum in Veldhoven en al jaren lid van de commissie Automatisering & Informatisering (AICT), kan zich die tijd nog goed herinneren. ‘Ieder lab gebruikte eigen coderingen voor de uitgevoerde tests. De bepalingen voor natrium in bloed, voor natrium in urine, daar waren geen standaarden voor, die codes bedacht men zelf.’
&ellipsis;Heeft u al een account?
Nog geen inloggegevens? Maak een account aan