Op weg naar een groenere toekomst

Valt het jou ook op dat als je collega’s spreekt op een nascholing of congres, dat vrijwel iedereen aangeeft hoe druk hij of zij is? Na de coronapandemie is er duidelijk een verandering opgetreden in de werkzaamheden en het tempo binnen de laboratoria en ons vak. Dit is ook merkbaar bij NVKC aangezien het steeds lastiger wordt om collega’s te vinden die hun steentje willen bijdragen in commissies, werkgroepen of het beoordelen van richtlijnen. Mogelijk heeft dit te maken met de toegenomen vraag naar complexe diagnostiek in combinatie met de personele krapte die we op de laboratoria ervaren.

Op het moment dat dit magazine via jouw digitale brievenbus op de mat ploft, ben ik alweer een jaar als directeur bij de NVKC aan het werk. Er is een moment in het jaar waarop we cultureel gezien bezig zijn met terugblikken en vooruitkijken: Oud & Nieuw. Organisaties hebben natuurlijke momenten waarop dit gebeurt, denk aan de totstandkoming van de jaarrekening, of het opstellen van de begroting. Ook als individu kennen we dit soort reflectiemomenten. Voor de één is dit rond de zomervakantie en voor sommigen blijkbaar de eerste verjaardag van het directeurschap. 

Zomervakantie, heerlijk. Onder hoge druk met de deadline in zicht de laatste actiepunten afgehandeld en de afwezigheidsassistent van Outlook al ingeschakeld, sta ik op het punt de deur van mijn kantoor achter me dicht te trekken. Dan gaat de telefoon. Een arts vraagt om uitleg over het kritische verschil tussen twee uitslagen.