Reflecties en vooruitzichten: één jaar bij de NVKC

  • 2 min.
  • Column

Op het moment dat dit magazine via jouw digitale brievenbus op de mat ploft, ben ik alweer een jaar als directeur bij de NVKC aan het werk. Er is een moment in het jaar waarop we cultureel gezien bezig zijn met terugblikken en vooruitkijken: Oud & Nieuw. Organisaties hebben natuurlijke momenten waarop dit gebeurt, denk aan de totstandkoming van de jaarrekening, of het opstellen van de begroting. Ook als individu kennen we dit soort reflectiemomenten. Voor de één is dit rond de zomervakantie en voor sommigen blijkbaar de eerste verjaardag van het directeurschap. 

Portretfoto (kleur) Astrid van der Velde

Het jaar is voorbijgevlogen. Toen ik solliciteerde, was het duidelijk dat het bestuur verdere professionalisering van onze vereniging wenste. Het afgelopen jaar stond dan ook in het teken van organisatieontwikkeling. Het bureau heeft wisselingen ondergaan en is qua fte flink gereduceerd. Dit betekent dat taken afgestoten zijn, er een onderlinge balans gevonden en een hecht team gevormd moest worden. We begonnen als individuen, maar inmiddels is het bureau verweven tot een hecht en samenhangend team dat op elkaar kan bouwen. Ook is onze financiële en ledenadministratie geprofessionaliseerd en is de website gemoderniseerd. Een ICT-operatie voor de NVKC die vergelijkbaar is met de implementatie van een nieuw EPD of LIS voor een ziekenhuis. De impact die dit heeft, zal jullie duidelijk zijn. De heisessie met het bestuur kort na mijn aantreden, gaf niet alleen zicht op de visie van onze vereniging en handvatten voor de operationalisering van de strategie, maar zorgde daarnaast ook voor een prettige, informele kennismaking. Dit heeft mij een goede basis gegeven voor een constructieve samenwerking met het bestuur. Er zijn vakgroepgesprekken geïntroduceerd, die hielpen om te begrijpen wat er bij jullie leeft. De banden met de FMS en andere wetenschappelijke verenigingen zijn aangehaald. Zo participeert de NVKC in Fit for the Future, een project waarbij de samenwerking op dossiers tussen wetenschappelijke verenigingen verkend wordt, bijvoorbeeld op het gebied van het delen van bureaupersoneel. Het voorgenomen fusietraject met het CMI, Samen Sterker, begint inmiddels ook vorm te krijgen. Een stap die de potentie heeft om krachten te bundelen en een verenigde stem te creëren die de beroepsgroep zal vertegenwoordigen en versterken. Recent zijn de eerste Samen Sterker-projectgroepen gestart.

Over de toekomst gesproken, de ingezette professionalisering is nog niet klaar. Het laboratoriumlandschap is volop in ontwikkeling. Marktwerking, fusies, overnames en andere 'nieuwe' samenwerkingsvormen zijn aan de orde van de dag en dat brengt vraagstukken voor de NVKC met zich mee. Hoe zorg je ervoor dat alle leden zich door de NVKC vertegenwoordigd voelen? Hoe positioneer je je als NVKC? Hoe borg c.q. versterk je de positie van de professional en het vakgebied? Om maar wat te noemen. Vragen die niet altijd even makkelijk te beantwoorden zijn, maar gelukkig schuw ik een uitdaging niet. Sterker nog, voor mij wordt het vaak pas interessant wanneer anderen het bijltje erbij neer willen gooien. Ik kijk ernaar uit om samen met jullie verder te bouwen aan een toekomstbestendige vereniging!

Astrid van der Velde